Η ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ

Το 1992 υπογράφτηκε το Πρωτόκολλο του Κιότο[1], το οποίο αποτελεί μια διακρατική συμφωνία, για κοινή προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής από το φαινόμενο της παγκόσμιας θέρμανσης. Ο βασικότερος στόχος που τέθηκε από αυτή τη συμφωνία, ήταν να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά τουλάχιστον 5,2% μέχρι το 2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Δυστυχώς, μέχρι τώρα, από τις 40 χώρες που υπέγραψαν το πρωτόκολλο, οι 21 όχι μόνο δεν μείωσαν τις εκπομπές, αλλά τις αύξησαν. Ώριμες οικονομίες, όπως η Γερμανία, η Αγγλία και η Γαλλία, κατάφεραν κάποιες μειώσεις, πολύ μικρότερες όμως από το στόχο. Είναι επίσης πολύ βασικό, ότι οι «πρωταθλήτριες» παραγωγικές χώρες, Κίνα και ΗΠΑ, δεν υπέγραψαν το πρωτόκολλο. Οι «φτωχές» αυτές επιδόσεις, σε συνδυασμό με τις προβλέψεις των επιστημόνων, ότι «όπως πάμε», το 2100 οι θερμοκρασίες του πλανήτη θα αυξηθούν από 2-5 C, πράγμα που κάνει αμφίβολη την ύπαρξη της ίδιας της ζωής, κάνουν επιτακτική την ανάγκη ανεύρεσης λύσεων. Οι μελέτες συγκλίνουν, ότι για να διατηρηθεί η κλιματική ισορροπία, πρέπει μέχρι το 2050 να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά τουλάχιστον 80%, πράγμα που ακούγεται ανέφικτο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός τότε προβλέπεται να φθάσει τα 9,5 δισεκατομμύρια, από τα 6,3 που είναι σήμερα. Δείτε περισσότερα.